Hoog Water High Water

Posted on 13 januari 2012 by edith klinkhamer

Deventer vanaf de brug

Regen, regen, regen…..
Deze week bereikte het water in de Nederlandse rivieren haar hoogste stand
Voorlopig…..
want de enorme hoeveelheden sneeuw die in de Alpen zijn gevallen zullen smelten en nog meer water naar Nederland voeren.

Rain, rain, rain….
This week the water in the Dutch rivers reached its highest level
For the time being…
for the enormous amount of snow that has fallen in the Alpes will melt and bring more water to the Netherlands.

Toen ik deze foto’s nam was het peil van de IJssel bij Deventer 5.89 m boven NAP. De hoogste stand die week.

When I took these pictures the level of the River IJssel was 5.89m/ 19.3 ft above NAP. NAP is sealevel. More than half of the Netherlands is situated beneath sealevel! It is protected by dykes and dunes against the water.

🙂

Deventer Ziekenhuis

Posted on 8 januari 2012 by edith klinkhamer

Deventer Ziekenhuis - vanaf de Rielerenk

Is het belangrijk hoe een ziekenhuis eruit ziet?
Heeft het iets te maken met de kwaliteit van de zorg?

Is it important what a hospital looks like?
Is there any relationship with the quality of care?

Deventer Ziekenhuis voorkant front

In mijn eerdere blog over humanisering van de zorg (http://wp.me/p1LLhQ-37) schreef ik dat een mooie omgeving ook helpt om beter te worden. Het draagt er in elk geval aan bij dat mensen, medewerkers, patiënten, bezoekers zich prettiger voelen. En zou dat geen effect hebben op de kwaliteit van de zorg?

In my blog post about Humanization of Health Care (http://wp.me/p1LLhQ-37) I wrote: Most photos are taken because of the architectual value of hospitals. An important value when it comes to humanization. A nice environment makes people happier, healthier.

Anyway, it helps people, workers, patients, visitors, to feel more comfortable. And wouldn’t that work on the quality of Health Care?

Het Deventer Ziekenhuis is geopend in oktober 2008.
Het is ontworpen door Architectenbureau de Jong Gortemaker Algra.
Het is een voorbeeld van duurzaam bouwen. In de materiaalkeuze, maar vooral in de manier waarop met energie wordt omgegaan. ’s Zomers wordt warmte in de grond van de Rielerenk opgeslagen om die ’s winters weer te gebruiken. Onbenutte kou uit de winter is er voor verkoeling in de zomer. Er wordt zo 40 % minder energie verbruikt.

The Deventer Hospital opened in October 2008.
It is designed by the architect’s firm de Jong Gortemaker Algra.
It is an example of sustainable building. In the choice of materials, but in particular in the way energy is used. In summer warmth is stored in the ground of the Rielerenk to use it again in winter. Unused cold from winter will be there to cool down in summer. The energy consumption is about 60% of the usual level.

De foto’s zijn van de buitenkant van het ziekenhuis. Van binnen doet het ziekenhuis vriendelijk en warm aan. De grote hal is als een dorp met winkeltjes.
Ook hier is duurzaamheid belangrijk. De ruimtes zijn flexibel in te richten, afhankelijk van ontwikkelingen in het ziekenhuis.
Als ik de kans krijg ( maar daar moet je toestemming voor hebben) komt er nog eens een blog over de binnenkant.

ingang entrance

The photos are from the outside of the hospital. Inside the hospital looks friendly and warm. The big hall is like a village with shops.
Sustainability is important here too. The interior is flexible. Depending on the developments in the hospital the rooms can be arranged.
Whenever I get the chance ( one needs permission to photograph inside) there’ll be a blog post about the interior.

Meer foto’s op Flickr/ More photos on Flickr: http://flic.kr/s/aHsjxS6Pe2

Voor wie geïnteresseerd is in de duurzame bouw van het ziekenhuis:

http://www.dgmr.nl/uploads/media/DZ_duurzaam_beslissen.pdf

http://www.duurzaamgebouwd.nl/20090709-deventer-ziekenhuis-de-jong-gortemaker-algra

Gelukkig Nieuwjaar! Happy New Year!

Posted on 1 januari 2012 by edith klinkhamer

Januari – in ons gedeelte van de wereld zijn de bomen kaal. Zoals het nieuwe jaar nog kaal is. Maar het silhouet heeft haar eigen schoonheid!

January – in our part of the world the trees have lost their leaves. Like the New Year is bare. But the silhouette has its own beauty!

De wilgen zijn geknot. Kijk op http://wp.me/p1LLhQ-5d hoe ze er met takken uitzagen.
Wilgen worden geknot omdat de takken te zwaar kunnen worden in de winter wanneer sneeuw en ijs er op vallen. In de lente lopen ze opnieuw uit!
Soms is het nodig ballast achter je te laten om niet te bezwijken en het nieuwe een kans te geven!

The pollard willows don’t have branches anymore. See http://wp.me/p1LLhQ-5d to see how they look like with branches. The farmers cut the branches because they might be too heavy for the tree when snow and ice will fall down on them. In spring they will come out again!
Sometimes it’s necessary to leave lumber behind to prevent you from collapsing and give new things a chance!

Een van mijn favoriete songs, van City to City
One of my favorite songs, by City to City

The road ahead is empty
It’s paved, with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is

Horizon in the distance
So close, and yet so far away
You shouldn’t be surprised when on arrival
The dream has flown away
And fear is not here to stay

The road ahead never gives away a promise
The road ahead is a highway or a dead-end street
A dead-end street

Raindrops on your windscreen
They fall from heaven or from hell
You drive into the light or into darkness
Incertainty as your guide

The road ahead never gives away a promise
The road ahead is a highway or a dead-end street
The road ahead never answers any questions
And nothing is sure along the way, not even tomorrow
With miles of the unknown ahead of you

The road ahead is empty
It’s paved, with miles of the unknown
Whatever seems to be your destination
Take life the way it comes, take life the way it is

Zalig Kerstmis! Merry Christmas!

Posted on 25 december 2011 by edith klinkhamer

Het volk dat in duisternis ronddoolt
ziet een schitterend licht.
Zij die in het donker wonen
worden door een helder licht beschenen.
Iedere laars die dreunend stampte
en elke mantel waar bloed aan kleeft,
ze worden verbrand, een prooi van het vuur.
Een kind is ons geboren,
een zoon is ons gegeven;
de heerschappij rust op zijn schouders.
Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,
Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.
(Jesaja 9, 1.4-5)

Those who walked in the dark
have seen a bright light.
And it shines upon everyone
who lives in the land
of darkest shadows.
The boots of marching warriors
and the blood-stained uniforms
have been fed to flames
and eaten by fire.
A child has been born for us.
We have been given a son
who will be our ruler.
His names will be
Wonderful Advisor
and Mighty God,
Eternal Father
and Prince of Peace.
(Isaiah 9, 1.4-5)

Breien Knitting Cool!!

Posted on 17 december 2011 by edith klinkhamer

de leverancier van de wol! the supplier of the yarn!

Op school heb ik breien geleerd.. en haken en borduren.. Ik denk dat ik behoor tot de laatste generatie die handwerken op de lagere school echt als vak had. Elke week een uur. Maar alleen voor de meisjes! De jongens gingen naar een ander lokaal voor handenarbeid.

At school I learned knitting.. and crocheting and embroider.. I think I belong to the last generation who learned needlework at primary school. Every week an hour. But only for the girls! The boys went to another room to do handicraft.

Sommige generatiegenoten hebben na school nooit meer een breinaald aangeraakt. Ze waren het breien van sokken op vier pennen goed zat! Ik ben breien altijd leuk blijven vinden. Sjaals, truien enz.

Some have never touched a knitting needle after school. They were fed up with knitting socks on four needles! I always liked knitting and made a lot of scarfs, jumpers etc.

Dat wil niet zeggen dat ik altijd gebreid heb. Het gaat in golven. Soms is breien in en zie je mensen hun breiwerk overal mee naar toe nemen. Dan is breien weer uit. Ik dein meestal mee op die golven. En ja, breien is nu weer helemaal “in”.
Zijn het wereldwijde golven? Op het moment dat ik dit schrijf komt de post met een pakje uit New York met.. ja, een zelf gebreide muts en nekwarmer. Dank je wel, Karen!

It doesn’t mean I have always been knitting. It’s like a wave. Sometimes knitting is “in”. Then one could see people bringing their knitting everywhere. Sometimes knitting is “out”. And yes, knitting is “in” now. Is it a worldwide wave? On the moment I write this the postman rings and brings me a package from New York with… yes, a knitted hat and neckwarmer. Thanks, Karen!

Hat and neckwarmer made by Karen from New York... just arrived Xmas gift!

Deze week ben ik weer begonnen met breien. Ik ben verrast door de mooie garens die er nu te koop zijn. Ze doen een beroep op mijn creativiteit!

Last week I started knitting again. I’m surprised about the amazing yarns one could buy now. They appeal to my creativity.

Over de geschiedenis van het breien: de oudste gevonden breiwerken stammen uit het Egypte van de derde eeuw. En ja, het waren sokken!
Breien blijft door de eeuwen heen een mannen aangelegenheid. In de 16e eeuw bestonden er gilden van breiers. Verboden voor vrouwen!
Pas tijdens de Eerste Wereldoorlog, als de mannen aan het front zijn, gaan vrouwen breien. En vanaf die tijd is het ook echt een vrouwen aangelegenheid gebleven. Iets om over na te denken!

About the history of knitting: the first found knitting works are dating back to Egypt in the 3th century. And yes, they happened to be socks! For centuries knitting is a men’s matter. In the 16th century fraternities of knitters existed. Forbidden for women!
Only during WW I, when the men are at the front, women started to knit. Since that period it always has been a women’s affair. Something to think about!

Ere wie ere toekomt! Give the devil it's due..

Experimenteren rond de kerstboom Experimenting around the Xmas tree

Posted on 9 december 2011 by edith klinkhamer

Een week binnen blijven
gedwongen door een kleine operatie
en door het weer: de herfststormen zijn er dan eindelijk!
A week of staying inside
forced by a little surgery
and by the weather: the autumn storms finally arrived!

Een middagje experimenteren bij de kerstboom..
An afternoon of experimenting around the Xmastree..

with Lensbaby sweet 35 optic

En de laatste is mijn favoriet vanwege de kleuren
And the last one is my favorite because of the colors

Lensbaby Zoneplate

Een boom die kijkt en luistert… A tree that watches and listens

Posted on 30 november 2011 by edith klinkhamer

De oude eik op een mistige morgen/ the old oak on a misty morning

Op het terrein van het oude psychiatrisch ziekenhuis Brinkgreven in Deventer staat een boom. Een oude eik. Waarschijnlijk is ’t ie wel ouder dan het ziekenhuis zelf, dat aan het eind van de 19^e eeuw gebouwd is. Een boom die meer dan 100 jaar oud is…
De eik is hol. Maar hij leeft nog!

On the grounds of the old Mental Health Institute Brinkgreven in Deventer stands a tree. An old oak. Probably it’s older than the hospital itself. The hospital is built at the end of the 19th century. So the oak might be more than 100 years of age…
The oak is hollow, but still alive!

Wat heeft de boom allemaal gezien in al die jaren?
Brinkgreven is, zoals elk ander psychiatrisch ziekenhuis, veranderd van een bewaarplaats voor mensen met psychische problemen, in een instituut waar mensen behandeld worden. De hele geschiedenis van de psychiatrie is aan hem voorbijgetrokken. In het begin waren er geen medicijnen. De nadruk lag op dagbesteding en patiënten werkten mee in de bakkerij, wasserij en alle andere voorzieningen die er in een “dorp”als Brinkgreven nodig waren. Therapievormen waren bedverpleging en hydrotherapie, waarbij mensen lang in een bad lagen om rustig te worden. Onrustige patiënten werden met dwangmiddelen ( bv dwangbuis) behandeld. Pas in de jaren 50 kwamen er medicijnen in de psychiatrie. De behandeling werd menselijker.

What did the tree see in all those years?
Brinkgreven has changed, like every mental hospital, from a place to keep people in custody into a place to cure people with mental problems. The tree saw the whole history of psychiatry passing. In the beginning there weren’t meds. The emphasis was on passing the day and patients used to work in the bakery, the laundry and all the other things needed in a “village” like Brinkgreven. Kinds of therapy were bed maitenance and hydrotherapy ( people were kept in a bath to become quiet). Restless patients were treated with coercion like straightjackets. Only in the 50th of the past century patients could be treated with medicine. The treatment became more humane.

de holte... the hollow

Wat heeft de boom allemaal gehoord in die jaren?
Het geschreeuw van onrustige patiënten, het verdriet om een leven dat zo moeizaam verliep.
Eenzaamheid en onmacht. Levensverhalen. Moed en hoop.
De eik heeft het allemaal opgeslagen in zijn stam.
Diep in zijn binnenste.
Iemand zei: ik wou wel eens in de boom wegkruipen. Veilig in de holte. Beschermd door de stam.

What did the tree hear in all those years?
Crying of restless patients, sadness about a life being so painful.
Loneliness and frustration. Stories of life. Courage and hope.
The oak saved this all in its trunk. Deep inside.
Someone said: sometimes I wanted to hide away in the tree. Safe in its hollow. Protected by the trunk.

De eik leeft nog steeds. Elk jaar laat hij zijn bladeren vallen en in het voorjaar komen er weer nieuwe. De geschiedenis gaat door…
The oak is still alive. Every year its leaves fall down and in spring there will be new ones. History goes on….

de oude eik op een zonnige dag the old oak on a sunny day

Mist… fog….

Posted on 24 november 2011 by edith klinkhamer

Dagenlang hing er een dikke mist over Nederland. Problemen met het vliegverkeer, files, treinen en bussen die niet op tijd reden….

For several days there was a thick fog covering the Netherlands. Planes were cancelled, trains and busses were delayed, and the high ways were full of cars driving very slowly or standing still….

Het beste is dan maar op je eigen vierkante meter te blijven.
En…. zie je dan juist geen andere dingen dan op een zonnige dag?

Staying on your own square yard seems to be the best.
And.. maybe then yoú see things you didn’t see before, when the sun was shining.

Kleuren vervagen, maar vormen komen des te meer naar voren.

Colors disappear, but shapes are stronger…

Je gaat op weg en ziet niet meer waar je uitkomt….
Is dat altijd zo erg? Er is onderweg veel te beleven…

You get going, but don’t know what’s ahead…
Does that matter? On the go there’s a lot to experience!

Rielerenk: platteland in de stad/ a bit of countryside in the city

Posted on 20 november 2011 by edith klinkhamer

knotwilgenpaadje/ along the willow trees

Wie aan Deventer denkt ziet meestal de oude middeleeuwse Hanzestad voor zich, met zijn vele oude panden en straatjes. Er is ook een ander Deventer: een stukje platteland in de stad: de Rielerenk. Landbouwgrond, een paar boerderijen, kronkelige weggetjes, knotwilgen, zwermen kraaien. Je waant je terug in de tijd.

When a Dutchman hears the name Deventer he is reminded of the medieval “Hanze” town ( the 5th oldest city in rank in the Netherlands) with its many beautiful houses, buildings and little streets.
Buth there’s another Deventer: a bit of countryside within the town. The Rielerenk: agricultural fields, a few little farms, winding roads with willow trees, big black crows.

old tree next to a farm

Op een infobord kun je lezen:

In de middeleeuwen was de Rielerenk een woest en leeg gebied met de naam “Relo”. Zandverstuivingen, heidevelden en zompige vennetjes wisselden elkaar af. De middeleeuwse stad Deventer had grote behoefte aan landbouwproducten. De stad zorgde dat boeren zich hier vestigden en de grond vruchtbaar maakten. Vanuit de stad kwam op kiepkarren verse stadsmest. Dit werd vermengd met plaggen en stalmest. De “enk”, de zwarte vruchtbare landbouwgrond, begon te groeien. In het gebied werden na 1300 veel sloten aangelegd… Er werden boerderijen gesticht, gemengde bedrijven met akkerbouw en veeteelt. De boeren pachtten de grond van de stad en droegen een deel van de oogst weer af aan Deventer. Vanaf 1878 veranderde de functie van een deel van de enk. Brinkgreven werd gebouwd, het dorp Schalkhaar ontstond en in 2008 werd het nieuwe Deventer Ziekenhuis op de Rielerenk voltooid.

houtwal met knotwilgen

On a billboard one can read ( free translation…)

In the Middle Ages the Rielerenk was a savage and empty area named “Relo”. Blowing sand, heather fields, little pools. The medieval city of Deventer needed agricultural products. The city saw to the settling of farmers and the ground was made fertile.
Dump carts with manure came from the city. On the enk the manure was mixed with turf and litter. The “enk”, the black fertile ground, began to grow.
After 1300 many ditches have been made and farms were built. The farms were mixed: cattles and arable farming. The farmers leased the fields and gave back a part of the harvest to the city. Since 1878 a part of the Enk changed: Brinkgreven, a Mental Health Institute was built, the village of Schalkhaar has been developed and in 2008 the Deventer Hospital was built on the Rielerenk.

kraaien crows

Op mijn wandeling over de Rielerenk kwam ik iemand tegen die daar woonde. Hoe lang blijft dit nog zo, vroeg hij zich af. We vechten ervoor. Maar de stad rukt op. de ziekenhuizen hebben de afgelopen jaren veel land in beslag genomen.

On a walk through the Rielerenk I met someone living there. How long? He said. We’ve been fighting for it. But the city is advancing. The hospitals have taken over a lot of space in the last years.