For English: please scroll down
Op een steenworp afstand van mijn huis liggen de Levenstuinen. Een prachtige plek om te genieten van bloemen en planten, van de variatie aan tuinen, van de rust en de sfeer.
blauwe waterlelie / blue water lilly
Het mooie van de levenstuinen in Teuge is dat je er op heel verschillende manieren kunt rondwandelen. Niet alleen letterlijk… dat ook… na heel wat jaren ontdek ik steeds weer nieuwe paadjes. Maar ook figuurlijk.
Je kunt al lopend de kleuren en vormen van bloemen en planten bewonderen.
Je kunt op een van de vele bankjes neerstrijken om zomaar wat te zitten, te lezen, of te genieten van het ontwerp van een tuin.
Fuchsia
Je kunt ook door de tuinen lopen alsof je een weg door het leven loopt.
Je begint in de tuin van de bevruchting. Dan ga je een vrij smal, wat donker gedeelte in: je bent in de baarmoeder en het geboortekanaal. Aan het eind is er licht: de geboorte. Daar kun je rustig even de tijd nemen om het uitzicht op het omringende land te bekijken en een van de drie paden te kiezen: de jungle, het varenpad of de vallei. Telkens kom je dit soort keuzemogelijkheden tegen. Welke weg ga je in je leven? Welk pad je inslaat bepaalt wat je onderweg ziet.
De vallei lijkt een rustige weg, maar na een tijdje stuit je op een moeras. Het symboliseert een moeilijke tijd in een mensenleven. Een mooi beeld! In de joods-christelijke traditie zijn we gewend om zo’n periode als woestijn te benoemen. Maar moeras sluit veel beter aan bij ons eigen landschap. In een moeras kun je eindeloos verdwalen, je kunt vast komen te zitten. Wie trekt je eruit? Zie je door de mistvlagen over een moeras nog welke kant je op kunt? Gelukkig liggen er in Teuge vlonders over het moeras. De weg blijkt begaanbaar.
Ook in het moeras zijn mooie dingen te ontdekken. Even in the swamp some things are beautiful
Na het moeras worden je zintuigen aangesproken. In de tuin van het geluid hoor je water kletteren. In de tuin van het zien geef je je ogen de kost en in de tuin van de tast mag je sculpturen aanraken.
sculptuur van José Oosterveen
Hoog boven het water staat een klein kapelletje met symbolen uit westerse en oosterse levensbeschouwingen. Je kunt ook naar beneden, naar de tuin van de verdieping. Wat is er belangrijk in jouw leven? Neem je de tijd voor rust en bezinning of wil je zo snel mogelijk alles zien?
Ga je naar de treurtuin of koester je je in de zon in de vlindertuin?
varen in de tuin van de verdieping/ fern in the garden of deepening
Als je alle tuinen hebt doorlopen kom je in de tuin van de dood. Maar, eerlijk gezegd, zo ver kom ik vaak niet. Mijn laatste tuin is meestal die van de smaak: met heerlijke bosvruchtentaart en koffie of thee.
(P.S. de header van dit blog is ook een foto uit de Levenstuinen
en de foto’s lopen door in de Engelse tekst)
Nog meer van mijn foto’s van de Levenstuinen
Naar de site van de Levenstuinen
Within a stone’s throw of my house: the Gardens of Life.
A magnificent place to enjoy flowers and plants, the variety of gardens, the tranquillity and ambience. It’s nice you can walk through the gardens in completely different ways. Not only literally… after a lot of years I still discover new paths. But also figurative.
While walking you could admire colors and shapes of flowers and plants.
You could descend on one of the many benches to sit, read or enjoy the design of one of the gardens.
You might also walk in the gardens as if you are walking a path in your life.
You start in the garden of conception. You follow a bit dark and narrow path: the womb and birth canal. On the end there is light: birth! There you can enjoy the view on the surrounding farmer’s land and can choose for different directions: the jungle, the path of ferns and the valley. On your way in the gardens there are several of these kind of crossroads. What is your path in life? The path you choose decides what you´ll see.
Hortensia blad in de herfst / Hortensia leaf in fall
The valley looks like an easy way, but after a while you´ll see a swamp. It´s a symbol of a hard time one could have in life. An appealing image! In the Jewish-Christian tradition we’re used to call a time like that a desert. But in a western European landscape a swamp is more common than a desert.
In a swamp you easily get lost, you might get stuck. Who’s going to drag you out? And when it’s growing foggy upon the swamp could you still see which path you have to go?
Luckily in Teuge there’s a planking across the little swamp. It’s passable.
In the gardens behind the swamp it’s about your senses. In the garden of sound you hear the ristling of the water and in the garden of touch you can feel the sculptures.
High above the water is a little chapel with symbols from eastern and western religions.
You could also descend to the garden of deepening. Do you take time for some rest and reflection or do you want to see everything as quickly as possible?
Do you go to the garden of sadness or are you going to bask in the sun in the butterfly garden?
When you’ve passed all gardens you come to the garden of death. But, honestly, so far I don’t make it most of the time. Usually I end up in the garden of taste with blue berry pie and coffee or tea.
BTW: the photo in the header is also taken in the Gardens of Life.
in zicht 