Liefde, respect en rouw…Love, respect and grief

Posted on 12 oktober 2016 by edith klinkhamer

Museum of the Great Patriotic War

Wit-Rusland is vol monumenten, met veel liefde en respect gemaakt.
Vele herinneren aan de Tweede Wereldoorlog, of “de grote Patriottische Oorlog”zoals hier gezegd wordt.
Wit Rusland heeft 2,2 miljoen inwoners verloren in WOII. Een op de drie Wit Russen is gestorven. Dat is meer dan in andere landen. Waarom?
In de ogen van de nazi’s waren de volken van de Sovjet Unie “Untermenschen”. Er was ook een heel grote joodse gemeenschap (650.000). En de verzetsbeweging was sterk. Elke keer als zij sabotage pleegden werd een dorp in brand gestoken en de inwoners gedood.
Ik laat hier iets zien van drie plaatsen die we bezochten: het museum van de “Grote Patriottische Oorlog” (WOII), het dorp Kathyn en het eiland der tranen in Minsk.

Victory Hall in the Museum of the great Patriotic War

Belarus is full of monuments, made with much love and respect.
A lot of them remind us of World War II, or as they say “the great Patriotic War”.
Belarus has lost 2,2 million inhabitants in WWII. One of three Belarusians died. That is more than in other counries. Why?
In the eyes of the nazis the people of the Soviet- Union were “Untermenschen”.
There was a very large jewish community (650.00 people). And: the resistance movement was strong. Every time they commited sabotage, a village was destroyed and the people were killed.
I tell about three places we’ve visited: the Museum of the Great Patriotic War (WWII), the village Kathyn and the Island of Tears in Minsk.

The towns and villages of Belarus with the number of the people who died

We bezochten het gloednieuwe museum dat gewijd is aan de Tweede Wereldoorlog. We zijn zo gewend om vanuit een West-Europees standpunt naar de oorlog te kijken. De geallieerden zijn voor ons al gauw de Amerikanen, Canadezen en Engelsen, waarbij we de neiging hebben de Sovjet Unie te vergeten.

We visited the brand new museum about WWII. We are used to look at WWII from a western European point of view. Always thinking of the allies as Canada, the UK and the USA, and forget about the Soviet Union.

detail Victory hall

Het was goed om nu een Oost-Europees gezichtspunt te ervaren. De Sovjets speelden een belangrijke rol in het bevechten van de Nazi’s. Er was uitvoerige informatie over alles wat er gebeurd was. Maar het meest van alles waren we onder de indruk van de vele persoonlijke documenten, bezittingen en foto’s. Zo krijgt oorlog een naam en een gezicht.

women went to war too

It was good to look through east European eyes now. The Soviets played an important role in fighting the Nazi’s. There was extended information about everything that has happened. But most of all we were impressed by the many personal documents ,belongings and photos. War gets a face and a name this way.

A village destroyed by the Nazis.

Dit is een van de beroemde WOII posters: het Moederland roept. Hij werd gemaakt in juni 1941. De kunstenaar vertelt dat het idee om een archetype van de moeder die om de hulp van haar zonen roept te maken toevallig bij hem opkwam. De vrouw van de kunstenaar kwam zijn atelier binnen rennen nadat ze het nieuws van de inval van de Nazi’s in de Sovjet Unie had gehoord en riep “Oorlog!” Geschrokken door de uitdrukking op haar gezicht begon de kunstenaar onmiddellijk schetsen te maken van het latere meesterwerk (dank aan Julia Milyutina voor de uitleg)

Motherland calls

This is one of the famous posters of WWII, “Motherland Calls!”. It was created in late June 1941. The artist said that the idea of creating a collective image of the mother, calling for the help of her sons came to him by chance. Hearing the first post Soviet Information Bureau of the attack of Nazi Germany artist’s wife ran to his studio with a shout “War!”. Startled by the expression on her face, the artist immediately began to make sketches of the future masterpiece (thanks to Julia Milyutina for the explanation).

museum reflection

Tot aan 22 maart 1943 was Kathyn een klein, rustig dorp. Mensen werkten op het veld, kinderen gingen naar school. De Nazi’s kwamen. Ze staken het dorp in brand en doodden alle inwoners. Kathyn werd een symbool voor alle dorpen die volledig verwoest werden. Inwoners van 628 dorpen werden levend verbrand. 186 dorpen werden nooit meer opgebouwd en verdwenen van de aardbodem.

Kathyn

Till March 22, 1943 Kathyn was a small, quiet village. People worked in the fields, children went to school. The Nazi’s came. They burned the whole village down and killed all the inhabitants.
Khatyn became a symbol for all the other villages which were completely destroyed. Inhabitants of 628 villages were burned alive. 186 villages were never rebuilt and vanished from the face of earth.

Kathyn the village

Ieder huis dat in Kathyn stond is gemarkeerd met lage muren, een klokketoren met een plaquette met de namen van de mensen die in het huis hebben gewoond. Van de kinderen staan de leeftijden er bij.
Van tijd tot tijd luidt elke klok. We bezochten bijna alle huizen, stonden stil, lazen de namen. We hoorden de klok voor hen luiden. Indrukwekkend.

house in Kathyn

Every house in Khatyn is marked by low walls, a pillar, kind of bell tower, with a plaquette with the names of the people who had lived in the house. And the ages of the children.Now and then every bell rings. We visited nearly all the houses, read the names and ages. Heard the bell ringing for them. Impressive.

the names of the people who had lived in the house and the ages of the children

Ook de andere verdwenen dorpen hebben elk een eigen plek. Met aarde uit het dorp in glas geborgen.
Alle andere steden, dorpen en concentratiekampen hebben ook een klein gedenkteken, in een muur.

The other vanished villages have each an own place, with in glass some soil.
All the other towns, villages, concentration camps have a little memorial, built in a wall.

Memorial for the 186 vanished villages

De gedachtenisplaats van Kathyn is gemaakt met veel respect en liefde voor iedere persoon en elke plaats. De plek roept om vrede.

The memorial of Khatyn is made with a lot of respect and love for every person, every place. It calls for peace.

Chapel on the Island of Tears

Het eiland der tranen is een eilandje in de Svislotsj rivier, midden in de stad. Het is een monument voor allen die stierven in de oorlog in Afghanistan in de 80-er jaren.
Het is een kleine kapel omgeven door beelden van mensen die achtergebleven zijn: de rouwende weduwen, moeders, zusters. Binnen in de kapel staan de namen van de 700 militairen uit Belarus die in die oorlog stierven.

The island of tears is a small island in the river Svislotsj, in the citycenter . A monument for all who died in the war in Afghanistan in the 80s. It is a small chapel surrounded by statues of those who were left to mourn the dead – widows, mothers, sisters. Inside the names of over 700 Belarusian soldiers who died in the war are inscribed.

Guardian Angel A water mechanism makes him “cry”

Een beeld van een jonge beschermengel die letterlijk huilt om degenen die op vreemde bodem hun leven lieten.

A statue of a young guardian angel who continues to literally shed tears for those lost in violent conflicts worldwide.

flag of the former Soviet Union, at the roof of the Museum of the Great Patriotic War.

Leven in Minsk Living in Minsk

Posted on 4 oktober 2016 by edith klinkhamer

apartment building in Minsk – Moscow District

Er komen veel reacties op de verhalen die ik tot nu toe over Belarus heb gepost. En vragen…Dat is heel leuk. Ik kan het me ook goed voorstellen want Belarus is voor ons toch een onbekend land.
Vandaag wil ik daarom iets schrijven over het leven in Minsk. Tenminste… voor zover je daar in 10 dagen zicht op krijgt ! Foto’s kan ik in elk geval laten zien. Ik gebruik links waar je meer informatie kan krijgen. Een click op gele tekst brengt je daar.

A lot of people commented on my first two blog posts about Belarus, or asked questions. That’s nice! I can imagine those questions. For the most of us Belarus is such an unknown country.
Today I want to write something about life in Minsk. And of course…10 days is too short to get to know life thoroughly! At least I can show some photos. I use links where you can get more information. A click on a yellow text brings you there.

20160824_belarus_5532
Minsk is een stad met ongeveer 1,8 miljoen inwoners.
Wij verbleven in het district Moskou. Een stad op zich met 291.700 inwoners. Over dit district kun je hier lezen. Het is in het Russisch geschreven, maar Google kan het vrij redelijk vertalen, denk ik. District Moskou in Minsk

an older building

Minsk is a city with about 1.8 million inhabitants. We stayed in the district Moscow, which has 291.700 inhabitants. About the district you can read here: It is written in Russian, but Google might translate.District Moskou in Minsk

the school near our home

Het district begint in het centrum van Minsk. Maar het grootste gedeelte bestaat uit nieuwbouw, meest grote en hoge flats. Tussen de gebouwen is veel groen. Er zijn ook speelplaatsen voor kinderen en lagere gebouwen zoals scholen en winkels. Er zijn brede wegen voor auto’s, bussen en trolleybussen, maar ook fiets- en voetpaden. De metro gaat onder de grond – die zie je dus niet 🙂

ruimte voor iedereen

The district starts in the center of Minsk. But the largest part consists of newer buildings, mostly large apartment buildings. Between the buildings is a lot of green. There are playgrounds for children, lower buidings like schools, shops etc. There are wide roads for cars, buses and trolleybuses. Bicycles and pedestrians have there own space. And the subway… is underground.

20160824_belarus_5487

a trolleybus is a cheap, fast and comfortable way of transport

Sommige mensen vragen of je alles kunt kopen in Minsk. Alles… eerlijk gezegd ben ik niet op zoek gegaan naar hagelslag, pindakaas of drop. Maar voor de rest: ja, alles wat je nodig hebt is in de supermarkt verkrijgbaar. Er zijn zelfs heel grote supermarkten, een soort hypermarchés zoals je die in Frankrijk of de VS hebt, waar je echt je ogen uitkijkt. Alle merken die je gewend bent zijn er, als je wilt. In licentie gemaakt in Rusland, Belarus of elders. En andere merken, Russisch of Wit Russisch. En natuurlijk veel plaatselijke producten.

“our”supermarket

Het Wit Russische brood is heerlijk! Het is gemaakt van rogge en ziet er donker uit. Maar het is niet zo droog en compact als het Nederlandse roggebrood.
Voor mij als kaasliefhebber was de variatie aan plaatselijke kazen heerlijk.
Traditioneel worden er veel aardappels en paddestoelen gegeten.
Lees hier iets over de Wit-Russische keuken: Over de keuken van Wit Rusland
Op deze site kun je ook een receptenboekje downloaden.
Eten en drinken – receptenboekje (in het Nederlands)
Veel mensen verbouwen groenten en aardappelen zelf op een stukje land of bij hun datsja, waar ze in de weekenden verblijven en werken.

traditional dish of potatoes, mushrooms and cheese

Some people ask if you can buy everything in Minsk. Everything… I didn’t look for hagelslag, pindakaas and drop (typical Dutch). But yes, everything you need, you can buy in the supermarket.
There are even very large supermarkets, like in the USA and in France (hypermarchés). Most brands you’re used to are available, made under license in Russia or Belarus. But of course also Belarusian and Rusian brands. And a lot of local products.

Belarusian bread is delicious . It is made of rye, but it isn’t as dry as Dutch ryebread.
I’m a cheese lover. And the variety of Belarusian cheeses is great!
Traditionally potatoes and mushrooms are an important ingredient of Belarusian dishes.
You can read here about the Belarusian kitchen: Belarusian Kitchen

A lot of people who live in Minsk don’t buy vegetables in the supermarket. They grow them on an own piece of land or near their dacha, where they stay and work every weekend.

20160821_belarus_5402

In de supermarkt vind je ook eindeloze rijen wodka! Jan heeft één heel klein flesje soldaat gemaakt in 10 dagen. Verder hebben we kvas gedronken, een drank gebaseerd op roggemout, die een smaak heeft tussen cola en bier in. Lekker! Veel mineraalwater omdat het zo warm was. En kefir, een soort yoghurtdrank.

20160829_belarus_6099

In the supermarket you can see endless shelfs with vodka. Jan has drunk just a very little bottle in 10 days. We’ve drunk Kvas, a drink (soda/pop)based on ryemalt, with a taste between coke and beer. Delicious! We ‘ve got liters of mineral water, because it was really hot. And kefir, a kind of yoghurt drink.

Door of the apartment building

When it is sunny it looks a bit Mediterranean

Voor ons was alles heel goedkoop. Uit eten gaan, boodschappen doen. Vervoer (een busticket kost 0,25 euro). Het kost niets in vergelijking met Nederland.

Dat is voor de mensen in Belarus heel anders. Hun loon is veel lager. In augustus was het gemiddelde inkomen bruto 750 BYN, netto 686 BYN. Dat is ongeveer 320 euro/ 357 USD.
De huren van de huizen zijn hoog. Een huis kopen helemaal niet te doen. Ook al vanwege de hoge rentetarieven bij een hypotheek: 31 %
Geïmporteerde artikelen zijn uiteraard ook duur. Overal zag je reclame voor de Samsung S7 edge. Voor ons al een hele dure telefoon. Wie zou dat in Belarus kunnen betalen?
Zelf groente verbouwen is dan ook geen hobby. Het is vaak noodzaak.

our kitchen

For us everything was very cheap. Having dinner in a restaurant, , running errands. Transport – a busticket costs 25 eurocent. Compared to the Netherlands things are almost for free.
For the Belarusian people this isn’t true. Their income is much lower. In august the average gross income was 750 BYN , net 686 – about 320 euro, 357 USD.
Renting a house is expensive. Buying a house is almost impossible. The interest on mortgage is 31 %.
Imported articles are expensive of course. Everywhere I saw advertisements for the Samsung Galxy S Edge. For us an exremely expensive smartphone. I wondered who in Belarus could afford a Phone like that.
Growing vegetables yourself isn’t a hobby, it is often necessary.

our bedroom

Gezondheidszorg en onderwijs worden door de Staat gefinancierd. Analfabetisme komt niet veel voor. Op het gebied van gezondheid zijn er wel problemen. Het zou te ver voeren daar hier uitgebreid op in te gaan. Tuberculose bestaat nog steeds. En denk maar aan de gevolgen van de ramp in Chernobyl.

De officiële werkloosheidscijfers zijn laag. Zo’n 1 % tegenover 5,8 % in Nederland. De voorzieningen zijn wel heel anders. Vorig jaar is er een decreet uitgevaardigd dat zegt dat je na een bepaalde periode van werkeloosheid een boete moet betalen: artikel uit the Moscow Times

Een interessante site waar op je inkomen en kosten in allerlei plaatsen en landen kunt vergelijken is deze: kosten van levensonderhoud in Minsk
Allerlei economische cijfers vind je hier: cijfers economie Belarus
Heel veel statistische gegevens van het Bureau voor de Statistiek in Belarus (in het engels): Statistieken

one of the important export products: agricultural machines

Health care and Education are financed by the State. There isn’t much analphabetism. Health problems exists. Tuberculosis is still found and the results of the nuclear disaster in Chernobyl are obvious.

The official unemployability rate is low: 1 % – in the Netherlands it is 5,8 %
Provisions are quite different. Since last year there is a decree imposing fines on not paying income taxes for at least 183 days a year. article Moscow Times

An interesting site where you can compare income and cost of living in several countries:
cost of living in minsk
All kind of economic figures about Belarus: economic figuresA lot of statistics about Belarus: Statistics
All websites are in English

Look at the lights – they are different!!

Konden jullie met de mensen daar praten?
Wij spreken geen Russisch. Dat maakt het wel lastig. Maar ach, zelfs in China konden we met mensen communiceren. Dat is tenslotte meer dan taal….
Jongere mensen hebben allemaal Engels geleerd op school. De oudere generatie heeft dat niet. Ik kwam oudere mensen tegen die wat Duits spraken. Maar niet genoeg om een gesprek te voeren.
Handen en voeten, langzaam Russisch, wijzen, gebaren… Als je wilt kom je er altijd wel uit. Ja toch?

Every day – their own bench – just in front of our flat

Could you speak with the people?
We don’t speak Russian. That makes it complicated. But even in China we could communicate with people. Communication is more than language…
Young people have learned English at school. The older generation didn’t. I met some older people who could speak a few words German. Not enough to have a conversation.
Hand and feet, slow Russian, pointing, gestures,… If you really want, you can understand each other? Don’t you think so?

Sun and rain over Minsk

Minsk: Independence Square

Posted on 23 september 2016 by edith klinkhamer

Fountain with Storks and arms of coats of the Cities of Belarus

Wanneer je uit de metro komt, sta je meteen midden op het plein.
Ondergronds steek je de weg over en je komt boven bij de fontein met de ooievaars, de nationale vogel, en de wapens van de steden van Belarus.
Het hart van de stad. Het kloppend hart ook van het land, zoals ik las. Plaats van marsen en demonstraties. Independence Square.
Vroeger Lenin Square. Lenin staat uit te kijken over zijn plein. “He is history” – maar hij is er , in tegenstelling tot bij voorbeeld in Oost – Berlijn, nog wel. Hier is geen beeldenstorm geweest. Gelukkig maar, vind ik. Je hoeft niet alles uit het verleden weg te doen. Laat maar zien waar je vandaan komt.

Lenin standing before the government building on Independence Square

When you come out of the subway, you’re standing right in the middle of the square.
You cross the road underground and you come up near the fountain with the storks, the national bird, and the coats of arms of the Cities of Belarus.
The heart of the city. The beating heart of the country, I read somewhere. Place of marches, processions and demonstrations. Independence Square.
In the past: Lenin Square. Lenin is overlooking his square. “He is history” – but he is still there – contrary to East-Berlin e.g. There hasn’t been an iconoclasm here. I’m glad. There’s no need to destroy everything from the past. Just show where you come from.

De glazen koepels zijn de vensters van een ondergronds winkelcentrum. De commercie is weggewerkt en het geeft het plein een heerlijk rustige uitstraling.

The glass domes are the windows of a large underground shopping mall. The trade is hidden and the square has a wonderful quiet atmosphere.

Het wapen van Minsk – Maria’s Hemelvaart – laat Maria zien op een zilveren wolk. Ze wordt door twee witte engelen en twee cherubs daarboven naar de hemel gevoerd. De stad kreeg het wapen in 1591. Volgens de legende bereikte een ikoon van de Hemelvaart de stad over de rivier de Svisloch vanuit Kiev, dat door de Tataren was verwoest. ( tekst vertaling website Stad Minsk )

Coat of arms of Minsk – Maria’s Ascension shows Maria on a silver cloud. She is ascended into the sky by two white flying angels with two cherubs above them. This emblem was granted to the city in 1591. According to the legend an icon of Ascension arrived to the city up the stream of the river Svisloch from Kiev ruined by the Tatars (text: website city of Minsk).

“the Red church” – church of St Simeon and St Helena

Een kerkelijk uitstapje… (je kunt van een theoloog ook niet anders verwachten, toch..)

Naast de regeringsgebouwen staat de rooms katholieke “Rode Kerk”, zo genoemd naar de rode bakstenen. De kerk is gewijd aan Simeon en Helena.
Zou je daar niet eerder een orthodoxe kerk verwachten? Of helemaal geen kerk?
Sinds de onafhankelijkheid in 1991 beleefde Wit-Rusland een krachtige godsdienstige opleving. Daarmee kwamen ook spanningen tussen de verschillende kerken naar boven, die samenhangen met de geschiedenis en met politieke invloeden.
Het westen van Wit-Rusland heeft deel uitgemaakt van het katholieke Polen. Een aanzienlijke minderheid, 7,1 %, is dan ook katholiek. De grootste kerk is de Wit-Russisch Orthodoxe kerk, die een exarchaat, een zelfstandig onderdeel, is van de Russisch Orthodoxe kerk: 48,3 %. Andere kerken of geloofsgemeenschappen tellen 3,3 % van de bevolking. Daaronder vallen Protestantse kerken, Joodse gemeenschappen en de Grieks Katholieke kerk. 0,2 % van de bevolking is moslim. Dit zijn voornamelijk etnische Tataren. Een groot deel van de bevolking, 41 %, is niet bij een kerk aangesloten.( In Nederland is dit 49 %.)
Op dit moment zijn de verhoudingen tussen de kerken goed, zo is mij verteld…

In front of the red church: the polish pope and pope Francis

A little church trip… (that’s what you can expect of a theologian, isn’t it..)

Next to the government buildings stands the roman catholic “Red church”, so called because of the red bricks. The church is dedicated to Simeon and Helena.
Don’t you rather expect an orthodox church there? Or no church at all?
Since the Independence in 1991 Belarus there has been a strong revival of religion. But also a revival of the historical conflict between the churches. Western Belarus has been a part of Catholic Poland. A large minority, 7.1 %,is Roman Catholic. The Belarusian Orthodox Church is the dominant church, with 48.3 %. It is an exarchate, an independent part of the Russian Orthodox Church. There is a number of other churches and communities, like the Protestant churches, the Greek Orthodox church and the Jewish Community (3.3 %). 0.02 % of the population is Muslim. They are mostly ethnic Tatars. A large part of the population, 41 %, isn’t a church member. (In the Netherlands this is 49%)
One told me relations between the churches are good at the moment.

In Belarus is godsdienst meer zichtbaar aanwezig dan in Nederland. Deze poster kondigt aan dat er een reliek van een monnik van de Athos (een heilige berg in Griekenland) 11 dagen in Minsk zal zijn. En een drukte dat dat gaf! De hele dag stonden mensen in de rij om de (orthodoxe) kerk te bezoeken.

In Belarus religion is more visible than in the Netherlands. This posters announces that a relic of a monk who has lived on mount Athos (a holy mountain in Greece) will be in Minsk for 11 days. A lot of people came to see and worship ! All day long there was a queue of people visiting the (orthodox) church.

waiting for the baptism in the Red Church

We hoorden muziek toen we voorbij de Rode Kerk liepen. We gingen naar binnen: er werd een doopdienst gehouden. Natuurlijk bleven we toen nog…

baptism in the Red Church

We heard music when we walked along the Red Church. We went inside: a baptism service was held. And of course, we stayed…

Monument Nagasaki’s Bell

Er zijn ongelooflijk veel monumenten. Veel hebben betrekking op de Tweede Wereldoorlog. Belarus heeft ook veel te verwerken. Ik kom daar in een apart blog op terug.
Een monument dat zijn wortels heeft in WWII, maar waarvan de impact tot nu toe doorgaat is het monument voor de slachtoffers van nucleaire rampen: de klok van Nagasaki. Eén klok, Angel, bleef gespaard bij de atoomaanval in 1945. De Japanse katholieke kerk heeft een kopie geschonken voor dit monument. In het monument bevinden zich capsules met aarde van Hirosjima, Nagasaki, Fukushima, testgebieden in Semipalatinsk en Nova Zembla en van Chernobyl.

Chernobyl, april 1986

There are a lot of monuments. Many in remembrance of WWII. Belarus has suffered a lot. I will write a blog post about them later. A monument which has its roots in WWII, but whose impact is still continuing is the memorial for victims of nuclear disasters : Nagasaki’s bell. One bell, Angel, was saved in the nuclear attack in 1945. The Japanese Catholic Church donated an exact copy of the bell for this monument.
There are capsules withsoil from various places,Japanese cities Nagasaki, Hiroshima, Fukushima, and from the districts affected by Chernobyl disaster in the monuments foundation. There are also capsules from Semipalatinsk Test Site and from the firing range in Novaya Zemlya.