Monument “het Apeldoornsche Bosch”

“My name is Janene . I live in Florida. I volunteer at the Florida Holocaust museum in my free time. I am looking for cards of Auschwitz-Birkenau or anything to do with holocaust history i.e. Museums, monuments..”

Al eerder heb ik verteld dat ik aan Postcrossing doe. Je krijgt een adres van zomaar iemand ergens in de wereld. Die stuur je een kaart. En je krijgt op jouw beurt een kaart terug, van heel iemand anders, uit een ander gedeelte van de wereld. Vaak hebben mensen voorkeuren voor het soort kaarten die ze graag willen ontvangen. Deze vraag van Janene vond ik wel heel bijzonder.

In a former post I told I’m a member of  Postcrossing. You get an address from someone somewhere in the world. You send a postcard. And for your part you reveive a postcard from someone else, from another part of the world. Often people have preferences about the kind of postcards they want to receive. Janene’s request was very special to me.

Het maakte me opnieuw bewust van de geschiedenis van het “Apeldoornse Bosch”. Een grote joodse inrichting voor psychiatrische patiënten en verstandelijk gehandicapten in Apeldoorn. Op 23 januari 1943 zijn alle 1200 patiënten en 50 personeelsleden met treinen rechtstreeks naar Auschwitz gedeporteerd. Niemand van hen is teruggekeerd.

Her request made me aware again of the history of the “Apeldoornsche Bosch”, a large Jewish institute for psychiatric and mentally deficient patients in Apeldoorn. On January 23th 1943 all 1200 patients and 50 staff members were deported by train directly to Auschwitz. Nobody has returned.

In het Prinsenpark in Apeldoorn staat een moment om hen te gedenken.
De datum,  een Jodenster, een zwart kruis ( embleem van verpleegkundigen in de psychiatrie), en tekstregels uit het gedicht van Ida Gerhardt “het Carillon”:

Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.

A monument to remember them is situated In the Prinsenpark in Apeldoorn .
The date, the Jewish Star, a black cross ( emblem of nurses in psychiatry) and a part of a poem by Ida Gerhardt, written during WWII.
In translation:

I never felt our loss so keenly,
or with such bitter, bitter love.
( translation: Myra Scholz)

Elk jaar rond 21 januari is er een herdenkingsbijeenkomst bij het monument.
Every year around January 21th there’s a memorial service at the monument.

Voor zover ik weet bestaan er geen kaarten van het monument.
Daarom heb ik een foto gemaakt en die naar Janene gestuurd.

As far as I know the’re no postcards of the monument. That’s why I took a photo of the monument and sent it to Janene.

Update

Maandag 21 januari 2013:

Pas nu zijn de namen van alle omgekomen patiënten en verpleegsters van het Apeldoornse Bosch bekend geworden.  Het zijn er 1069. Allen zijn op 25 januari 1943 in Auschwitz vermoord, direct bij aankomst. Ze zijn in kuilen gegooid en verbrand.
De namen worden vandaag voorgelezen in de Prinsenhofschool in Apeldoorn.
De namen worden ook toegevoegd aan de lijst met namen in Yad Vashem, in Jeruzalem.

Monday, January 21th, 2013
Only now the names of all the deceased patients and nurses of the “Apeldoornsche Bosch” are be made known. They are 1069. All of them are murdered in Auschwitz, on January 25th 1943, immediately after they arrived. They were thrown in holes and burnt.
Today their names are read aloud in the Prinsenhofschool in Apeldoorn.
The names are also added on the list of names in Yad Vashem, Jerusalem.

De patiënten van het Apeldoornse Bosch waren niet de enige mensen met een verstandelijke of psychiatrische handicap die door de Nazi’s vermoord zijn.
zie ook: www.gedenkstaette-grafeneck.de

The patients of the Apeldoornsche Bosch were not the only mentally disabled persons who are killed by the Nazi’s. See also: Gedenkplaats Grafeneck: http://www.gedenkstaette-grafeneck.de/

3 gedachten over “Monument “het Apeldoornsche Bosch”

  1. Een mooie combinatie van je twee hobby’s en Janene zal er blij mee zijn. Ik trouwens ook want erg genoeg ben ik in m’n Apeldoornse tijd nooit in het Prinsenpark geweest. Het is een mooie foto van een indrukwekkend monument van een afschuwelijke gebeurtenis.
    Joep

  2. Heel indrukwekkend als ik dit zo lees.
    Mijn moeder heeft vroeger op het Apeldoornsche Bosch gewerkt, ik weet nog de verhalen die ze vertelde van het wegvoeren van al die Joden, zoals ze dat dan aan ons vertelde.
    Mijn moeder is nu 12 jaar geleden overleden,maar de verhalen die ze ons vertelde zijn mijn altijd bijgebleven.
    Het monument heb ik nog nooit gezien, ga er toch eens heen.

Geef een reactie / Comment

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s