Een telefoontje: Kun je fotograferen op de kersenavond van de verwenzorg? Het is de bedoeling dat er van elke cliënt (die dat wil) een portretfoto wordt gemaakt.
Ik hoef er niet over na te denken.. verwenzorg is zo belangrijk, en… ik weet van te voren dat het een heel gezellige avond zal worden!
En dat werd het ook..
De portretten kan ik hier niet laten zien in verband met de privacy..geloof me maar dat het plezier ervan af straalt.
Wat is verwenzorg?
Stel je voor: je hebt een psychiatrische handicap en bent aangewezen op het leven in een instelling. Voor een lange tijd, misschien wel een leven lang. Elke dag ziet er hetzelfde uit. Slapen, eten, koffie drinken. Je bent zelf niet in staat om eens iets leuks te gaan ondernemen. Geld heb je niet. Veel van de activiteiten die er waren op het
terrein van de instelling zijn er niet meer. Weg bezuinigd.
Maar toch: je bent toch iemand, een mens, die mee wil tellen. En interesses heb je nog steeds. Maar hoe geef je daar vorm aan? Hoe kun je weer een beetje genieten? Want dat wil toch iedereen!
In Apeldoorn, bij GGNet , gaat het om zo’n 200 mensen die langdurig opgenomen zijn.
A phone call: Can you take photos on the cherry-evening of the verwenzorg? Can you take a portrait-photo of each client?
I don’t have to think about it.. verwenzorg is so important … and I know in advance that it will be a very pleasant evening!
And it was!
The portraits I can’t show here due to privacy-reasons .. but believe me that they radiate joy.
What is verwenzorg?
(It’s difficult to translate. Literally verwennen is pampering. But that’s often used in a negative way. It has something to do with tender loving care. I’d better leave it untranslated here)
Imagine you have a psychiatric disability and are depending on living in an institution. For a long time, perhaps a lifetime. Every day looks the same. Sleeping, eating, drinking coffee. You yourself are not able to do something you like. You don’t have money. Many activities in the institution don’t exist any longer due to economy measures.
But still: you’re a human being, someone who wants to matter. You’ve still interests. But how do you realize them? How can you enjoy life a bit? Isn’t that what everybody wants!
In Apeldoorn,at GGNet, the mental hospital, there are about 200 people hospitalized for a such a long time.
Verwenzorg heeft veel vormen:
Een wedstrijd bijwonen van AGOVV, een avondje naar de schouwburg, gaan eten in een restaurant, pannenkoeken bakken en eten op de afdeling…..
alles wat het leven weer een beetje mooier, weer menselijker kan maken!
Het is een vorm van zorg die niet in het pakket zit van de zorgverzekeraar. Het geld en vaak ook de mensen die het uitvoeren komen “van buiten”.
Een aantal mensen van de Deutsche bank die de midgetgolfbanen opknappen en ze samen met cliënten weer in gebruik nemen.
Een orkest dat een concert geeft.
Een groenten- en fruithandelaar die kisten kersen ter beschikking stelt voor het jaarlijkse kersenfeest.
Eigenlijk gaat het over heel gewone dingen.
Gezien worden, genieten, je weer mens voelen!
Humanisering van de zorg bij uitstek!
En het leuke is: niet alleen de cliënten genieten, de medewerkers en de mensen “van buiten” genieten net zo hard. Ik in elk geval wel!
Meer lezen: verwenzorg bij GGNet
Iets over de geschiedenis van de verwenzorg
Verwenzorg can take many shapes:
Attending a match of the local football club,
going to the theater,
have dinner in a restaurant,
baking pancakes and eating them at the unit …..
everything that makes life a little nicer, more human again!
It is a form of care that is not included in the package of the insurer. The money and often the people who perform things are “from outside”:
Bank-employees refurbished the minigolfcourse and put it back into use together with clients.
An orchestra gives a concert.
A fruit and vegetable trader gives boxes of cherries for the annual cherry festival.
Actually it’s about very ordinary things. Being seen, enjoying, feeling human again!
Humanization of care par excellence!
And a nice thing is: it not only benefits the clients, employees and people “from outside” have a lot of fun too.
Anyway, I do!
P.R. is belangrijk voor de verwenzorg. Een artikel in een personeelsblad dat door meer dan 10.000 mensen gelezen wordt is een opsteker!
P.R. is very important. An article in a magazine that is read by 10,000 people is great!
Moooooiiiii!
Heel mooi!
Dat heb je mooi onder woorden en in beeld gebracht Edith. Het is goed dat er mensen zijn die het nut van een ander verwennen inzien. Bovendien geeft het je zelf een heel goed gevoel om iets voor anderen te betekenen.
Jij hebt je steentje weer bijgedragen. Ik heb vandaag ook al iets voor een hulpbehoevende gedaan. Misschien een aanmoediging voor iedere lezer om vandaag voor iemand die het kan gebruiken, iets extra’s te doen?
Liefs van Nancy Batstra
Hier kan ik me helemaal in vinden, Edith! Inleven is niet alleen leven, maar ook gedeeld leven.
Een mens leeft maar eenmaal, maar op deze manier dubbel. En dat kan wederzijds zijn.
Weinig woorden….SUPER mooi!
liefs,
Marjan