Bevrijdingsdag

5 mei
we vieren de bevrijding van 5 mei 1945
we vieren vrijheid
we hopen op een wereld
” waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.”

Day of liberation
May 5th
we celebrate  the liberation of May 5th 1945
we celebrate freedom
we hope for a world
“where people bear their names with honour,
where justice reigns and peace is born.”

Het carillon

Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, –
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.

Want boven in de klokketoren
na ’t donker–bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.

Valerius : – een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen,
‘Wij slaan het oog tot U omhoog.’

En één tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist’ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.

Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad –
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.

Oorlogsjaar 1941

Ida Gerhardt (1905 – 1997)

The Carillon

I saw the people in the streets,
a poor and plodding, grey–faced sight –
but then a sudden listening
brushed over them, a hint of light.

From in the tower, where a dark
bronze bell had tolled the time of day,
the city filled with floating sounds
the carillonneur began to play.

Valerius – the heavy bell
sang out with solemn majesty
while brighter notes were sprinkled through:
‘We lift our eyes, O Lord, to Thee.’

And one among the nameless many,
I pressed against a house to stand
and listen to this carillon
that sang of my deep–wounded land.

This speechless gathering, the city,
the light of Holland spread above –
I never felt our loss so keenly,
or with such bitter, bitter love.

Anno Belli 1941

Translation: © Myra Scholz, 2011

Lied aan het licht

Licht dat ons aanstoot in de morgen,
voortijdig licht waarin wij staan
koud, een voor een, en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen
zo zwaar en droevig als wij zijn
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.

Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen of
ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.

Tekst: Huub Oosterhuis

Song of light

Light, gently touching in the morning,
untimely light in which we stand,
cold, each alone and without shelter,
light, cover me, your fire command.
Keep me from falling, may we never,
so sad and heavy as we are,
fall out of grace with one another,
aimless and lost for evermore.

Light, of my city guard and ruler,
light that prevails and shall endure.
Dear caring light and steadfast shoulder,
bear me, your watching child secure.
Light, child in me, see through my eyes if
somewhere, somehow, the world may dawn
where people bear their names with honour,
where justice reigns and peace is born.

Translation:Tony Barr and Antoine Oomen