In 1940 werden in Grafeneck in Baden-Württemberg 10654 mensen omgebracht door de Nationaal-Socialisten in het kader van een “euthanasie”-plan.
Het ging om verstandelijk gehandicapten en psychiatrische patiënten: hun leven werd als zinloos en nutteloos gezien.
In 1940 in Grafeneck (Baden-Württemberg) 10654 people were murdered by the Natonal Socialists following an “euthanasia”plan.
They were mentally handicapped or psychiatric patients. Their lives were seen as meaningless and useless.
Uit 48 instellingen in voornamelijk Zuid-Duitsland werden mensen overgebracht naar Grafeneck om daar in een gaskamer omgebracht te worden.
From 48 institutions mainly in Southern Germany people were brought to Grafeneck, to be taken to the gaschambres.
In slot Grafeneck werkten vanaf 1939 ongeveer 100 mensen aan de voorbereiding van de moorden.
Voor de buitenwereld was alles gesloten.
Niemand wist wat er plaats vond.
From 1939 on about 100 people were preparing these murders in Grafeneck Castle.For the outside world it was out of bounds.
No one was aware of what was taking place.
Het heeft lang geduurd voordat er aandacht werd besteed aan wat er in Grafeneck is gebeurd. Pas in 1990 werd een gedenkplaats gebouwd.
It took a long time before attention was paid to what had taken place In Grafeneck. As late as 1990 a memorialsite was erected.
“Zerissen Zivilisation”: verscheurde beschaving, broken civilisation.
Een groep jongeren maakte 10654 gedachteniskruisen.
Youngsters made 10654 memorial crosses.
Alfabeth-tuin: in een tuin liggen 26 letters. Zij staan symbool voor naamloze slachtoffers.
An Alphabeth-garden: A-Z, 26 letters, symbles for nameless victims.
Voor uitvoerige beschrijving/ For extended information:
Daar word je niet vrolijk van, maar goed om er bij stil te staan.
Indrukwekkend !!
Lieve Edith, wat een indrukwekkende reportage. Hoe kom je daar zo bij..? Mooie kunstwerken ook, die gekliefde steen en de letters in het gras, erg mooi! liefs, x x Eveline
Evelien, een duitse vriendin werkt in de jeugdzorg en gaat daar vaak met leerlingen naar toe. Dit keer was ik met haar mee.
Wat een indrukwekkende korte reportage van jou, Edith. Dat je daar bent geweest ! Ik kende het niet, wist wel dat er ook psychiatriche patienten waren vermoord. De aantallen zijn onvoorstelbaar en dat al eind 1939-begin 1940. Het was de eerste gaskamer las ik nu. Ik vond het op de kaart ten Westen van Ulm en Münzingen. Goed dat je dit ook toevoegt aan de meestal mooie reportages van In Zicht. Lieve groeten voor jou en Jan.
Joep
This is such a wonderful tribute to an incredibly sad piece of history. Thank you for documenting it so well!