water
schepen
een haven
varen
Voor mij als kind al een wonderlijke en vertrouwde wereld
De geur van een haven – de lucht van teer –
betekent het “papa komt thuis..”
of gaat hij weer weg
naar die verre landen waar hij later over vertelt.
water
ships
a port
sailing
For me as a child a miraculous and familiar world
the smell of a port – the smell of tar
does it mean
“daddy is coming home” or
is he going away again
to those distant countries
about which he will tell later.
een schip is een wonderlijke wereld
een besloten gemeenschap
met tegelijkertijd zicht op eindeloze verten
a ship is a wonderful world
a closed community
with simultaneously a view on endless horizons
het stampen van de motoren
de beweging van het schip
dat telkens weer vraagt om het vinden van evenwicht
the pitching of the engines
the motion of the ship
demanding again and again to find a balance
graag had ik dat eens gedaan..
meegaan als passagier op een vrachtschip
naar het Verre Oosten
maar die mogelijkheid bestaat niet meer.
I’ve dreamed of
going as a passenger
on a cargo ship to the Far East
but that opportunity doesn’t exist anymore.
Een weekend op de ss Rotterdam
is dan heel wat anders
een schip dat aan de kade ligt
geen motoren, geen deining
maar toch: het is een bijzondere ervaring om te slapen, te eten
en uit te waaien op het dek van de “Grande Dame” van de Holland-Amerika Lijn!
A weekend on the ss Rotterdam
is quite different
a ship at berth
no engines, no swell
yet, it’s a special experience to sleep, eat,
and get a breath of fresh air on the deck of the “Grande Dame” of the Holland-America-Line!
Een stukje geschiedenis:
In september 1958 wordt de ss Rotterdam door koningin Juliana gedoopt. In datzelfde jaar maakt ze haar eerste reis naar New York. Tot aan 1971 zal ze dat telkens weer doen. Dan komt er een einde aan de lijndienst naar Amerika.
De Rotterdam gaat door als cruiseschip.
In 2000 stopt ze met varen en ligt in Freeport op de Bahama’s aan de ketting.
Acht jaar later, op 4 augustus 2008, komt ze terug naar Rotterdam.
Een schip dat een bijzonder hotel is geworden
A short history:
In september 1958 the Rotterdam was named by Queen Juliana.
That year she made her maiden trip to New York. Till 1971 she will sail several times a year to New York. Then the transatlantic service stopped. The Rotterdam started a new life as a cruise ship, till 2000 when she was laid up in Freeport, Bahamas.
On August 4, 2008, she returned to Rotterdam.
A ship that became a wonderful hotel.
de Rotterdam:
lengte/ length: 228,12 m
breedte/ width: 28,65 m
hoogte/ height: 49,8 m
diepgang/ draught: 9 m
aantal passagiers/ number of passengers: 1456
in zicht 
Ook toevallig, ik wilde net een e-mail van de Holland-Amerika-lijn openen en daar kwam jij binnen met S.S. Rotterdam. Mooie kinder-herinneringen erbij. Het was een tijd met afwisselend grote vreugde en diep verdriet. Je was vaak ontroostbaar als het schip uit zicht was. Heb je daarom je weblog ” In zicht” genoemd? En die teer-lucht ken ik ook nog uit die tijd.
cool!
What beautiful photos!!!
And I have seen the ships of my childhood, too!!!
Thank you, Edith!
Gelukkig weer een “In Zicht” van je ontvangen, altijd boeiend, dit keer met een invoelbaar verhaal en mooie foto’s. Bedankt.
Joep
Dag Edith, een mooi visueel weergegeven document! Mijn r’damse hart gaat helemaal open; wij woonden drie korte jaren tegenover de Kon.Wilhelmina Kade op het Noordereiland…dagelijks zagen wij de grote zeeschepen begeleid door een dozijn Smit&Taks voorbijgaan. En niet te vergeten de grote beving, omdat het contragewicht van de Hef naar beneden donderde! Smorgens tolden we in ons bed, onwetend van de ravage en het ongemak; daardoor is wel de spoorwegtunnel er gekomen, maar kun je niets meer zien van het eiland…en die ‘sta-in-de-weg’ van een Erasmusbrug: het eiland werd ineens madurodam…Oh ja, en het gedoe rondom het Poortgebouw: Heineken&Amstel wisten het wel: een call-centrum moest het worden: wij reden protesterend met posters rond waarop de euromast in de krul, als een mislukt fallussymbool uit de gulp van Andre vd Louw kwam…Maw tegen het Eroscentrum mocht ik wel zijn,tegen de Neutronenbom en doorvoer van onderdelen van kernwapens in de Rijnmond niet…
Gelukkig kregen we er NewYork voor terug, dat is waar en nu “DE ROTTERDAM”: soms is het leven de moeite waard. Hand-in-hand kameraden…van Apeldoorn tot de Kuip via Utreg, Cees
Das Gleichgewicht finden, immer wieder, auf dem bewegten Meer des Lebens…
Das Meer, der frische Wind, der Geruch, Aufbruch und Ankommen, alles ist zu erleben auf den Fotos. Und das kleine Container Lastschiff vielleicht faehrt es an Heidelberg vorbei….
Danke!
Wonderful photos ! I’ve never before seen such photos of inside a ship.
Like you I have been dreaming for years and years of travelling as a passenger on a cargo ship to the Far East. And like you I had to give up this desire…
BTW, for me the smell of long-distance travelling is diesel – I did several long-distance bus travels with Rotel Tours (The Rolling Hotel).
Thank you for this beautiful blog post.
—Christa—